Powrót wielkich zapachów Yves Saint Laurent… to już pewne…

Podskórnie czuję, że będzie to edt, a M7 nie będzie miało nic wspólnego z pierwowzorem. Jeśli ten scenariusz się sprawdzi to powrót serii wcale nie będzie nadzwyczajnym wydarzeniem.

Chcę się mylić.

No właśnie, pytanie natury ogólnofilozoficznej: co się stało z zapachami, że ciągle narzekamy na nowe zapachy i z rozrzewnieniem wspominamy dawne. Bonie uwierzę, że to tylko efekt staruszka, który uważa, że za jego młodych lat wszystko było najlepsze. Co się stale z perfumiarstwem, że tęsknimy za starociami?
Pozdrawiam
Nebelwerfer

* Beato, trzeba być optymistą. 🙂

* Anonimowy. Też tak uważam, dlatego się nim podzieliłem. 🙂

* Nebelwerfer. Poruszyłaś bardzo ciekawy temat. Tak dobry, że chyba napiszę na ten temat coś więcej. Może nawet jutro

Myślę, że kiedyś ludzie byli bardziej wymagający. Dziś żyjemy szybko, potrzebujemy perfum uniwersalnych, nieinwazyjnych. Nie traktujemy perfumowania się jako rytuału i perfum jako sztuki. Takie oczekiwania rynku powodują, że debiutujące nowości są po prostu słabe, ale się sprzedają. Są nijakie.

My, ludzie, którzy postrzegamy zapach przez nieprzeciętny pryzmat – cierpimy niejako z tego powodu. Z drugiej strony od kilku lat obserwuję wzrost świadomości przeciętnych klientów perfumerii. Powraca coraz więcej klasyków. Coraz więcej dobrych zapachów pojawia się na półkach perfumerii. Coraz więcej jest nawiązań do "starych, lepszych" czasów.

* Anonimowa. Yvresse nie znam niestety. Może wraz z nową serią dane mi będzie poznać ten zapach.

„Dziś żyjemy szybko, potrzebujemy perfum uniwersalnych, nieinwazyjnych”
Szczerze mówiąc, nie przemawia do mnie taka diagnoza. A w zasadzie, jeżeli jest prawdziwa, to wydaje mi się kompletnie nieracjonalna. Przecież istnieje coś takiego jak potrzeba wyróżnienia się z tłumu. Stąd tatuaże, dziwaczne ubrania i fryzury, piercing … Na tle takich metod wyróżniania się, piękny zapach wydaje mi się metodą na oryginalność wyjątkowo mało „inwazyjną” i nie narażającą na śmieszność. Zresztą zapach zawsze można zmienić (a nie wykorzystany do końca flakon sprzedać na allegro ), natomiast usunięcie tatuażu to nieco większy problem. Dlatego wydawałby się, że właśnie w dzisiejszych czasach powinno być zwiększone zapotrzebowanie na wyraziste, oryginalne zapachy. Zresztą, czy nie wydaje się Panu, że początkiem końca ery dobrych zapachów było pojawienie się uniseksów? Jeśli coś jest dla wszystkich, to w zasadzie jest dla nikogo.
Pozdrawiam
Nebelwerfer

Ten komentarz został usunięty przez autora.

„co się stało z zapachami, że ciągle narzekamy na nowe zapachy i z rozrzewnieniem wspominamy dawne”

1. Mam wrażenie że „lubimy piosenki które już znamy”, z zapachem łączą się wspomnienia i sytuacje, nowy zapach nie ma tej wartości dodanej.
2. Narzekają głownie ludzie którzy maja ponadprzeciętną świadomość zapachów, myślę że przeciętny klient perfumerii jest zadowolony że „ładnie pachnie”.
3. Czasy się zmieniają, ludzkie gusta się zmieniają, firmy robią zapachy takie aby trafiały w gust większości i sprzedawały się na coraz większa skalę. Więc coś co budzi kontrowersje raczej odpada.

Co do potrzeby wyróżniania się, to też jest to bardzo względne. Dla niektórych już samo użycie perfum jest wyróżnieniem się. Różnie to pojmujemy, jak ja będę chciał się wyróżnić to użyję Duro, ale wielu ludzi wyróżnia się Acqua di Gio.
T.

Yvresse nowa wersja okrojona w skladzie trzyma poziom!piekne i lekko…skorzane !obled!