Oprócz niesamowitej otoczki marketingowej konsultanci w perfumeriach dostali specjalne wytyczne dotyczące „zachęcania” do zakupu tych perfum.
Sami zobaczcie, jak wyglądają polskie materiały (skan powiększy się po wybraniu opcji „Pokaż obrazek”).
Banan w Daisy Wild
Grejpfrutowa nowość w portfolio Parfums de Marly
Limitowane L’Interdit z nutą kawy
Hahahahahahaha 🙂 Mocne 🙂 Dlatego mam gdzieś konsultantki z perfumerii i ich opinie na temat produktów. Nigdy się nie sugeruję ich zdaniem i nigdy nie proszę o pomoc – no chyba że nie mogę czegoś znaleźć. Ale na szczęście dla nich jest cała masa naiwnych klientów, którym da się wmówić wszystko.
O matko! Umarłam właśnie pięć razy, gdyż oczom mej wyobraźni ukazał się wyraz twarzy mojego męża kiedy pani konsultantka mówi do niego: "chciałby pan podkreślić dziką stronę swojej osobowości" oraz jak przekonuje go ze jak raz użyje nie będzie chciał się z nimi rozstać. Mój mąż jest bardzo asertywnym mistrzem ciętej riposty i chyba muszę się z nim przejść do perfumerii żeby zobaczyć TO na własne oczy!!!
Niestety panie konsultantki to nadal pracownicy którzy muszą zarabiać i wyrobić normy sprzedażowe… Również niestety, ale bardzo bardzo rzadko trafi mi się pani z jakąkolwiek wiedzą (poza wyuczoną formułką jak te wyżej). Nigdy nie zapomnę jak się taka właśnie mało kompetentna pani prawie na mnie obraziła, bo śmiałam się jej zapytać kto jest twórcą danego zapachu dajmy na przykład Si Armaniego, a ona z uporem maniaka że no jak to kto? ARMANI PRZECIEŻ!!!!
Są dwie fajne Panie z wiedzą i chęcią. Jedna w Douglasie w Arkadii a druga w Klifie w Sephora. Cała reszta – kiepściutko….
Diggerowa opisywala kiedys szkolenia jakie panie konsultantki przechodza zanim rozpoczna prace: po lepkach ,pelne bledow,gdzie osoby odwazajacace sie myslec i zadawc pytania byly jako pierwsze do odstrzalu-wlasne zdanie? NIE. to maja byc maszynki do sprzedawnia.przepraszam za brak polskiech liter,pozdr anna
I nie musi Pani opowiadać wyuczonych bzdetów?
Kiedyś mnie pan w Douglasie w Arkadii na "dziale męskim" dopadł ( niestety tam akurat stoi cały Hermes oraz Lutens) i recytował mi chyba z 15 minut dyrdymały o Invictusie. Nawet nie spytał czy szukam zapachu dla męża czy może dla siebie z góry zakładając że na "męskim" to dla męża. Psikał nerwowo co 2 minuty tym gniotem na blotter i skutecznie mi go obrzydził.
Ta rozpiska przypomina mi, jak kiedyś w Sephorze natknęłam się na swojego kolegę z pracy (chemik) rozprawiającego z konsultantką. Miny mieli tak przednie, że postanowiłam podsłuchać, o czym w zasadzie rozmawiają.
No i musiałam zawrócić w tempie ekspresowym, żeby nie paść na podłogę ze śmiechu, kiedy zorientowałam się, że kolega wąchał blotter i wkręcał konsultantkę, że poznaje po zapachu wszystkie związki, recytując ich fikcyjne nazwy 😉 Jak zagadnęłam go o zdarzenie kolejnego dnia, skwitował to stwierdzeniem, że w kategorii wciskania ściem i tak tej pani nie przebił 😉
Ja wolę, gdy to nie pracownik perfumerii poleca mi zapach, tylko kiedy sam spokojnie natknę się na coś fajnego. Tak właśnie było wczoraj, gdy na półce nowości w douglasie znalazłem Collistar Acqua Wood. Stał zaraz obok Sauvage i pachniał świetnie. Marcinie, może napiszesz recenzję? Mi nieco przypomina dobrze ocenianego przez Ciebie Silvana z Bunny Rouge. Acqua Wood jest dziełem Daphne Bugey.
