Yves Saint Laurent Y

Nie bronię tego zapachu bo go nie znam. Jednak…taki blog prowadzi się dla "szerszej gawiedzi". a nie dla "nosów", których pewnie jest w Polsce kilkaset, z tego ten blog czyta jakieś 3 sztuki (z tego co widzę po wpisach).
No i teraz kwestia taka, że o ile o gustach się nie dyskutuje, a Twoje preferencje są ważne, bo to Twój blog przecież, to takie analizy techniczne typu "podła chemia z laboratorium" itp, są tylko dla "nosów".

Ludziom, którzy wchodzą na taki blog (jak min ja)chcącym zaczerpnąć wiedzy o tym "co warto", nic to nie daje.
Ba, wręcz wielekroć zniechęca do tego co pachnie, a zachęca do śmierdzieli.

Pod wpływem tego, i innych blogów perfumiarskich zakupiłem trochę sampli na ebayu. I całe szczęście, że sampli, bo czasem czytając euforyczne opisy ma się ochotę w ciemno kupić flakon.

I tak min…

Chanel Sauvage (stary). Podobno szał i klasyka. Cóż…cukierki ziołowo cytrynowe na gardło.

Cartier Declaration. "Elena znowu genialny!". Hmmm kwiatki i herbatka. Może i ładny, ale damski, nie męski.

Drakkar Noir…cóż, na podstawie zachwytów chciałem kupić w ciemno. Kupiłem jednak odlewkę za 5 funtów.
Co mogę powiedzieć? Kto mi zwróci 5 funtów teraz?? Śmierdziel, śmierdziel, śmierdziel i tak mogę powtarzać. Miałem w głowie, w pamięci ten "zapach", gdzieś, skądś…wiem że go znam.
Tak! To stare, sprzed 10 lat doświadczenie – balsam po goleniu NIVEA. Ten sam "zapach". Dostałem go pod choinkę, więc używałem, bo był. Jednak męczył mnie zawsze niemiłosiernie. Kiedy spełnił swoją funkcję – odkażanie po goleniu, najczęsciej zmywałem twarz woda z mydłem.
Chwila cytrusów, i czeka się na wyrywające z butów rozwinięcie ( "ileż tam składników, ileż nut!" jak pisza nosy), i co? I przechodzi w ciężkiego, nieznośnego śmierdziela, który dorywa się do skóry i nie chce jej puścić. 10 min po aplikacji poszedłem umyć nadgarstki woda z mydłem, i przepsikałem Diorem Cytrynką.

Valentino Uomo. " Męski, zachwycający!". Kapuczino z mleczkiem i czekoladka. Słodziaczek dla miłej, starszej pani.

I tak mogę wymienić jeszcze ze 4.

Ludzie, nie sugerujcie się takimi blogami. Ok, ładne pióro, dobra analiza techniczna itp, ale czy coś pachnie sami sprawdzajcie w drogeriach, czy najpierw kupując sample za kilka złotych.

No tak, wylałem "żale" tutaj…Ale napisałem, że pióro dobre itp, główne zaś przesłanie brzmiało "miej własny gust i sprawdź zanim kupisz", czyli zgadzamy się.

100 tysięcy to chyba przesadza. No ale skoro mówisz, nie będę zaprzeczał. Mi chodziło o "nosy", a i wnioski wysnułem po komentarzach, boć w nich widać ze 3 osoby które piszą podobnie jak Ty.

Tutaj zaś Drakkar Noir
https://www.nezdeluxe.pl/2013/04/neymar-junior-i-guy-laroche-z-okazji-30.html

Drogi Ortu. Po pierwsze, sugerowanie się iloscią wpisów jest bardzo mylące. Po drugie, recenzja jest subiektywną oceną, możesz się z nią zgadzać lub nie. Osobiście bardzo się cieszę, że są osoby które potrafią i chcą rzeczowo recenzować coś, czym od dawna się interesuje. Dzięki temu unikam nachalnych pań w sieciówkach, które usilnie wciskają mi produkt który chcą sprzedać a nie ten, który mi sie podoba. Życzę powodzenia w (jak sądzę) nowym hobby, jakim jest poznawanie zapachów… "nosem" 😉

Ortu Ditu: sorry, ale chyba nie zrozumiałeś czym jest ten blog. Marcin nie pisze "dla gawiedzi" tylko naukowo wyaśnia zapachy i uczy nas je czytać. To nie znaczy że mamy kupować w ciemno wszystko co dostaje od niego notę powyżej 8/10, albo wylać do zlewu to co ma poniżej 3/10. Marcin jest recenzentem obiektywnym. Jest w stanie dać najwyższą notę zapachowi który jemu prywatnie się nie podoba. Bo nie o podobanie tu chodzi tylko o sztukę tworzenia zapachów, o wiedzę do której potrzeba lat studiów i iskry bożej.

Napisałem o tym wyżej -wiem przecież, że oceny są subiektywne. Mam tylko zastrzeżenia do popadania w skrajności.

I tyle.

No właśnie jestem za tym żeby wąchać w drogeriach czy zamawiając sample, a nei podniecać się na forach pod wpływem opisów "nosów".

Invictusa to ty pewnie masz na szafce.

No to już nas jest dwie!

Dokładnie o to mi chodzi o czym piszesz. Bloga się czyta świetnie, opinie i recenzje sa wartościowe, jednak podstawa to samemu sprawdzić swoim nosem.

Dzisiaj byłem w perfumerii…słabo w sumie zaopatrzona bo to UK, ale mimo to wszedłem. Po raz kolejny wziąłem sample Channel Allure Homme sport oraz Egoiste Platinum – te wprawiające w zachwyt na wszystkich blogach prowadzonych przez "nosy". Po raz którys już je sprawdzam, bo i w Warszawie robiłem do nich kilka podjeść w Sephorach. I co?
I jest w tych "cudach" perfumiarstwa coś co mnie odrzuca. Jakaś nuta metaliczna której mój nos nei trawi.
Także z tym kupowaniem na podstawie opisów trzeba uważać cały czas 😉

Zaś ja mam z kolei dla Ciebie poradę. Jak czytasz, to czytaj ze zrozumieniem, albo poproś kogoś żeby ci wytłumaczył sens tego co czytasz. Bo w innym wypadku w…między wódkę a zakąskę, ale ni hu hu nie kumasz o co w tym chodzi.
Wujku dobra rada.

Allure Sport ma bardzo wysoką ocenę na blogu. To świetne perfumy

Muszę jeszcze ..bo pęknę..po prostu: Pan Dominik miał za zadanie nie przekroczyć niskich lotów MonPsris…�� …to tyle

Komplementów tyle…cóż, jak się perfumujesz dla ludzi…

Co ja mam? Nie za wiele, bo nie jestem fanatykiem perfum. Najwięcej zaś pozytywnych opinii od kobiet słyszałem na temat mojego własnego zapachu, kiedy było spocone 😉

Miałem trochę flakonów, większość posprzedawałem bo były już nie do zaakceptowania w obecnym czasie przeze mnie. Min Lancome Hypnose (płaski, jednowymiarowy).

Od zawsze zaś, a właściwie od 99 roku mam Boss Elements w brązowym flakonie. Wycofany dawno z produkcji, kupuję go na ebayu, jednak już jest po wymianie składników na chemiczne, bo czasem wyskakują z niego dziwne nuty.

Mam banalnego Azzaro Chrome. Banał ale na tle tych wszystkich słodziaków letnich, ma jakiś męski wydźwięk.

Mam Dunhill Icon. Bo miałem Hermesa. Icon jednak jest bardziej poukładany, taki poprawniejszy, i bardziej trzyma się przy skórze. Wolę chyba Hermesa.

Te trzy to podstawa.

Mam kilka małych flakoników podróżnych, nie wartych w sumie wspominania, bo ich używam tylko jak mam ochotę się czymś psiknąć aby urozmaicić roll pod pachy.
………….

Ostatnio zamówiłem dwa Creedy – Aventusa i Irisha, pod wpływem zachwytów na blogach.
Irisha mi ukradli, więc zamówię drugi raz.
Co do Awentusa zaś…na początku napiszę tak: naprawdę??? Naprawdę to jest to genialne dzieło? Gdybym nie miał pewności, to stwierdziłbym, że przysłali mi jakieś pachnidło z Primarku (angielska sieciówka w tanimi ciuchami i akcesoriami).
Na początku ma obiecujące otwarcie. Bucha owocami. Za kilkanaście minut jednak siada na d, owoce znikają prawie całkowicie, i zostaje…kora brzozy posłodzona lekko (może cukrem brzozowym?). Tę korę brzozy nie ja wymyśliłem, ale tak właśnie pachnie, jak kora brzozy. Czasem, jak z wygasłego ogniska buchnie jeszcze mały płomyczek – jakiś cytrusik, ananas, jednak tylko na chwilkę, gaśnie, i zostaje kora brzozy.
To jest to arcydzieło???
Ten zapach utwierdził mnie w przekonaniu, że jakby poprzelewać owe "arcydzieła" do zwykłych słoików, bez podpisów itd, to większość z nich uznana była by za miernoty. Ale cóż nie robi metka.

Czekam na ten drugi cud – Irish Tweed…